มัทฉะ
มัทฉะ(抹茶) คือ ชาเขียวผงที่ใช้ในพิธีชาชาวญี่ปุ่น แต่ในปัจจุบัน มัทฉะยังถูกนำมาใช้เป็นเครื่องดื่มหรูหรือเป็นส่วนผสมในอาหารต่างๆ เช่น โมจิ เส้นโซบะ ช็อกโกแลต หรือไอศกรีม มัทฉะทำมาจากเทนฉะ ซึ่งเป็นชาที่มีการบังแสงคล้ายกับเกียวคุโระ
มัทฉะมักจะมีชื่อที่มีความหมายหรือชื่อกวีเรียกว่า ชาเมอิ (chamei) ซึ่งตั้งโดยสวนชา ร้านค้า หรือผู้สร้างการผสมชา หรือโดยอาจารย์ใหญ่ของประเพณีชาชนิดนั้น เมื่อการผสมชานั้นได้รับการตั้งชื่อโดยอาจารย์ใหญ่ของลำดับชาชั้นสูง มันจะถูกเรียกว่า โคนมิโนะ (konomi) หรือการผสมที่ชอบของอาจารย์นั้น
ประวัติความเป็นมา
มัทฉะมีประวัติศาสตร์ยาวนานที่เริ่มต้นในจีนประมาณศตวรรษที่ 9 เมื่อชาเริ่มถูกบดเป็นผงและใช้ในพิธีกรรมทางศาสนา ต่อมาในศตวรรษที่ 12 มัทฉะถูกนำเข้าสู่ญี่ปุ่นโดยนักบวชเซน ซึ่งเริ่มปลูกชาในญี่ปุ่น และพัฒนาเป็นการดื่มชาในแบบที่เป็นเอกลักษณ์
ในศตวรรษที่ 15 ถึง 16 มัทฉะกลายเป็นส่วนสำคัญของพิธีชาญี่ปุ่น ซึ่งมีการจัดตั้งกฎเกณฑ์และธรรมเนียมที่เข้มงวด ในช่วงเวลานั้น อาจารย์ชาเริ่มตั้งชื่อมัทฉะด้วยชื่อที่มีความหมาย ซึ่งเพิ่มความลึกซึ้งให้กับการดื่มชา
ในปัจจุบัน มัทฉะไม่ได้เป็นเพียงแค่ส่วนหนึ่งของพิธีชา แต่ยังถูกใช้ในอาหารและเครื่องดื่มต่างๆ ทำให้ได้รับความนิยมทั่วโลก และยังคงเป็นสัญลักษณ์ของวัฒนธรรมญี่ปุ่นอย่างชัดเจน