ดูต้นฉบับสำหรับ ชาเขียว

'''ชาเขียว'''หรือชาเขียวเป็นรูปแบบหนึ่งของการผลิตชา ใบชาจะไม่ถูกออกซิไดซ์ (เดิม: หมัก) ต่างจากชาดำ เนื่องจากกระบวนการผลิตที่แตกต่างกัน ใบของ Camellia sinensis var. sinensis จึงได้รับความนิยมมากกว่า Camellia sinensis var. assamica เนื่องจากพันธุ์ที่มีใบขนาดเล็กและอ่อนนุ่มเหมาะสมกว่า ชาเขียวแตกต่างจากชาดำในด้านการเตรียม การชง รสชาติ ส่วนประกอบ และผลของการชง ชาเขียวมีสารโพลีฟีนอลสูงเช่นเดียวกับชาขาว ในขณะที่ชาดำจะมีบางส่วนลดลงเนื่องจากการออกซิไดซ์

== ชนิด ==

ชาเขียวปลูกในหลายพื้นที่และมีความแตกต่างกันตามชนิดของชา กระบวนการผลิต วิธีการเก็บรักษา และรูปแบบการบริโภค

=== ญี่ปุ่น ===
{{#ev
{{#ev:youtube|v=ngx58tOg9S4|400|right|ชาเขียว - วิธีการชงแบบญี่ปุ่นและสำหรับที่ทำงาน}}

ชาเขียวญี่ปุ่นมักจะถูกนึ่งแทนการคั่ว และอุณหภูมิการชงมักจะต่ำกว่า การผลิตชาในญี่ปุ่นมักจะทำด้วยเครื่องจักรทั้งหมด

[[อาราชะ]] ชาเขียวดิบ
[[บันฉะ]] คล้ายเซนฉะแต่ใบแก่กว่า เก็บเกี่ยวจากพืชเดียวกับเซนฉะในทุกพื้นที่ปลูกชาในญี่ปุ่น ต่างกันตรงที่ใบที่เก็บจะเป็นใบที่สี่ ห้า และหก ดังนั้นจึงเป็นชาที่ง่ายและมีคาเฟอีนน้อยกว่า เนื่องจากใบอ่อนมีคาเฟอีนมากกว่าและมีคุณภาพดีกว่า มีแคลเซียมมาก
[[ฟุกามุชิฉะ]] เซนฉะที่นึ่งนานกว่า
[[ฟุนมัตสึฉะ]] ชาเขียวสำเร็จรูป
[[เก็นไมฉะ]] ชาที่มีการเติมข้าวคั่วและทำให้มีกลิ่นหอม
[[เกียวคุโระ]] “หยาดน้ำค้างอันสูงส่ง” ชาเงา มีกลิ่นหญ้า คาเฟอีนสูง
[[โฮจิฉะ]] เซนฉะ/บันฉะคั่ว
[[คาบุเสฉะ]] ชาที่ปลูกใต้ตาข่ายบังแสง คล้ายกับสภาพแวดล้อมแสงของพืชชาป่า
[[คาไมริฉะ]] ชาผัด
[[โคนาชะ]] เศษชา
[[คุกิฉะ]] “ชาก้าน” มีส่วนผสมของก้านและเส้นใบมาก มีกลิ่นหญ้า ใบเป็นเข็ม รสนุ่ม และมีคาเฟอีนต่ำ
[[มัตฉะ]] “ชาบด” ชาผง ชาเงาจากเทนฉะ (ชาเบส) คาเฟอีนสูง
[[เมฉะ]] ชายอด
[[เซนฉะ]] ชานึ่ง ชาเขียวที่ดื่มมากที่สุดในญี่ปุ่น มีคุณภาพต่างกันตามฤดูการเก็บเกี่ยวสามครั้ง (เมษายน/พฤษภาคม - เก็บครั้งแรก, มิถุนายน/กรกฎาคม - เก็บครั้งที่สอง, สิงหาคม/กันยายน - เก็บครั้งที่สาม) ยิ่งเก็บเร็วคุณภาพยิ่งสูง แต่ไม่ได้ขึ้นอยู่กับฤดูการเก็บเกี่ยวเท่านั้น เก็บเฉพาะยอดใบและใบสองใบแรกเท่านั้น
[[ชินฉะ]] “ชาน้องใหม่”
[[ทามารโยคุฉะ]] ชาลูกกลมสีเขียว รูปแบบอื่นของชาคั่วหรือนึ่ง รูปแบบ: ยอนกอน
[[เทนฉะ]] ชาไม่มีแกน วัตถุดิบสำหรับมัตฉะ
[[ซายามะฉะ]]

=== จีน ===

ชาเขียวมีประวัติยาวนานในจีน ดังนั้นจึงมีความหลากหลายอย่างมาก ตัวอย่างเช่น:

[[ชุน เม่ย]] “คิ้วล้ำค่า” แข็งแรง มีกลิ่นควันเล็กน้อย
[[กันพาวเดอร์]] “ดินปืน” ใบชาม้วนเป็นลูกกลม รสขม
[[หลง จิ่ง]] “ชาบ่อน้ำมังกร” มักเรียกว่า “ชามังกร” จากมณฑลเจ้อเจียง ใบแบนสีเขียว หยก กลิ่นหอม ในการชงใสและเหลือง จัดเป็นหนึ่งใน [[10 ชาชื่อดังของจีน]]
[[หวงซาน เหมาฝง]] (เหม่า = “มีขน”, ฝง = “แหลม”) ชาจากภูเขาสูง ใบสีเงินบิดเล็กน้อย
[[ปี้ หลัว ชุน]] ใบเขียวเข้มบิดเล็กน้อย กลิ่นสดใส ในการชงใส
=== อินเดีย ===

[[นิลกิรี]] หอม ออกซิไดซ์เบาๆ กลิ่นซิตรัส
[[อัสสัม]] แข็งแรง มอลต์ ทำจาก ''Camellia sinensis var. assamica''
[[ดาร์จีลิง]] กลิ่นมัสคาเทล First Flush: น้ำใส สว่าง เบาสดชื่น คล้ายหน่อไม้ Second Flush: น้ำแรง มีกลิ่นมัสคาเทลชัดเจน ทำจาก ''Camellia sinensis var. assamica''
=== ไทย ===

[[อัสสัม]] แข็งแรงและสดชื่น
[[จินเสวียน]] หอม ดอกไม้ หวานตอนท้าย
[[ชาข้าว]] ชาเขียวมีกลิ่นข้าว

[[Category:ชาเขียว]]

[[de:Grüner Tee]]
[[en:green tea]]
[[es:Té verde]]